හිරි පොද වැස්සට තෙමෙන මලක හැඩ
බලන්න ඉස්සර වගෙ මට නැහැ ඉඩ
පොඩි පුතු හිනැහෙන විට මගෙ හිත උඩ
මල් මොකටද මට හිතෙනව විඩ විඩ
වැස්සට ඉහිරෙන අඹ මල් මැද්දේ
පිල ළඟ අඹ ගහ තාලෙට පැද්දේ
බට්ටිච්චෝ උඹ නැතුවට සද්දේ
අඩුවක් නැහැ අපෙ ගේ හරි සද්දේ
ඇහැරෙන ලා හිරු රන් වන් පාටයි
ඉගිලෙන විට කොක් තටු සුදු පාටයි
හබරණ ආතගෙ කට රතු පාටයි
බින්කුන්ඩෝ උඹ ටිකකට හිටපන්
අපට පෙනෙන්නට වටයක් නටපන්
කුහූ කියා කොවුලෝ ගී කියපන්
මදිනම් තව මල් වැස්සක් වැහැපන්
කොඳ මල මුදුනේ මී මැසි සාදෙට
රොන් කෙමියේ පැණි පිරෙන කලාවට
මගෙ හිත පුරවන ටිකිරි හිනාවට
පණ දෙමි මම දිවි තියෙන තුරාවට
-2014.11.07
© Kalani Ruwanpathirana
-2014.11.07
Posts
7 comments:
Hungak lassanai, hakinam paasal guruthumiya ganath lassana nisadasak ho kavipanthiyak danna
සති සක් නිරේ වද දෙන ගත සිතට වඩා
උරු මක් කාරයෙක් වී දිවි මගක චිඩා
චද නක් නොදෙන මුත් සබයට රටට හඩා
වෙනසක් දැනේ මට දැන් මගෙ පෙරට වඩා
ඒක සිය හයක් ගංගා රට හතර වටේ
සැන සිය පොලොව වැහිබිදු නිසි කලට වැටේ
නොනැසිය යුතුය තුලනයඅරි මගෙහි අටේ
විලි බිය නැති ඒවුන් කෙලෙසති මැණික් කැටේ
වන සමු රටක් කතිරය ගහලා අහක
ඒක් වෙමු නැතොත් හිමිතැනලැබ ගනු නොහැක
නැගි ටිමු යලිත් මව්බිම මරණය මිසක
නොන මමු දනිස් හොරෙකුට දූෂිත කුහක
Well, I was impressed by the words used. Moving poem with a deeper meaning. Love to read yours.
Nice....grate poems....
ලස්සනයි
Thank you all for the encouraging comments :)
Post a Comment